lut 27 2006

Pragnienia


Komentarze: 1

Naprawde chce znalezc siebie

I prosze o to Cieibe drogi przyjacielu

Zebys mi pomogl jak probowalo pomoc wielu

Nie prosze o wiele

Tylko o szczerosc drodzy przyjaciele

Czemu na poczatku bylo nas tylu

Co sie w naszy głowach krylo

Teraz jestem tylko ja i Ty

Przyjacielu zostalismy My

Chce wrocic do tego co bylo

Do tego co byc mialo a sie nie wydarzylo

Wiecej czulych słow

A nie gryzacych psów

Chce wrocic tam gdzie serce zyje

Tam gdzie z uczuciami sie nie kryje

Tam gdzie słowo jest warte wiedzej od pieniadza

Tam gdzie czlowiekiem nie kieruje dzika rzadza

Chce wrocic tam i tam zostac

Chce zycia wymogą sprostac

 

 

 To ze chciałem zrezygnowac z pisania wierszy to był moj bład wczoraj uświadomila mi to Jowita dzieki za to i za cala reszte

 

adis : :
KaSia
28 lutego 2006, 23:29
Adaś wiesz, że ja Ciebie też o to prosiłam piszesz to co czujesz , piszesz to co siedzi w Twej główce w Twych myślach to co w Twojej duszy jest. To wszystko piszesz . . .
To jest piękne Adaś , pozroffka :*
Nie przestawaj, pamiętaj - czasem jednym wierszem napiszesz wszystko to, czego nie napiszesz w trzech notkach . . .

Dodaj komentarz