Prywatny

Choc przyjaciół mam bardzo wielu to brakuje mi milosci to jest prawda ale dlaczego dlaczego tego co podobno dzisiaj jest pelno na swiecie jeden ma bardzo wiele a drugiemu tego tak bardzo brakuje. Gdzie sa jakies zasady moralnej sprawiedliwosci gdzie to wszystko jest i dlaczego ze jeden ma lepiej a drugi gorzej... ehs moze ten ktory ma sie nad tym nie zastanawia ale temu ktoremu czegos w zyciu brakuje bedzie nad tym myslal dlaczego jest wlasnei tak a nie inaczej....Bo jednemu wciaz sie farci a drugiego zycie karci.... Nie chodzi mi tutaj o jakikolwiek fizyczny kontakt tylko o uczucie ktore jest w sercu to poczucie ze jest dla kogo wstawac rano ze jak jest zle to mozna isc do tej osoby a ona zrozumie nasze problemy i zachowa je dla siebie. Jedno jest prawda ze punkt patrzenia zalezy od punktu siedzenia bo probowalem z kilkoma osobami rozmawiac na ten temat i co i gowno bo nie potrafia mnie te osoby wysluchac i jakos nigdy nie otrzymuje wsparcia od tych osob tylko rozmowy z nimi mnie jeszcze bardziej pograzaja...Kiedy jeszcze zyla moja mama to ona byla taka osoba w moim zyciu do ktorej moglem z kazdym problemem sie zglosic i wiedzialem ze zawsze mnie wyslucha i sprobuje pomoc bo dobrze wiedziala jaka jest sytuacja w moim zyciu...ale teraz kiedy juz mi jej zabraklo to z nikim nie potrafie znalezc takiego jezyka jak z nia bo poprostu mowiac cos do znajomych to poprostu czuje z ich strony doze ignorancji ktora troszeczke mnie irytuje moze to wynika z tego ze roznia sie miedzy nami sytuacje zyciowe ale coz najlepiej to sie chyba dogaduje z Tyranem bo on mnie najlepiej w tym wszystkich rozumie...Juz w srode wyjezdzam mam nadzieje ze wszelkie moje obawy zostana tutaj w Polsce tutaj w Bydgoszczy bo nie chcialbym ich brac na wakacje chcialbym moc sie usmiechnac nie tylko tak zeby ludzie widzieli ale chcialbym moc sie tez usmeichnac w glebi duszy niestety narazei mi to nie wychodzi....